Diye yazdım ve durdum…
Sanki sözcükler zihnimden sökülüp alınmış. Ve güya zihnim artık algılama fonksiyonundan vazgeçmiş üzere.
Bilirkişi soruşturmasında iddianame kabul edilmiş. Barış Pehlivan ve Kürşad Oğuz için 14 yıl, Suat Toktaş, Seda Selek ve -bırakın ilgisini husus hakkında bilgisi bile olmayan-Serhan Asker için de 9 yıl mahpus isteniyor.
Bu arada bir siyasi parti önderi, Ümit Özdağ çoktan mahpusta.
DEM partili liderler koltuklarından kaldırıldı. Yerlerine kayyum oturtuldu.
TÜSİAD hakkında bile soruşturma başlatıldı.
Cumhurbaşkanına hakaret argümanıyla sıradan yurttaşlar da cezaevinin yolunu tuttu.
Grev yapmaya kalkan sendikanın başkanı tutuklandı.
Falan..
Derken Saray’ın “en sevmediği” The Economist kapağına Türkiye’yi taşıyıp “Yeni baskı dalgası güçleniyor” manşetini atmaz mı!!!
Yukarıda saydıklarım “paralel evrende” cereyan ettiği için doğal olarak Ankara’nın yansısını çekti. Kınama kuyruğu, maliye bakanlarımızın kredi vs. bulmak için gittiği Londra’ya kadar uzandı.
Köşe müellifleri da geri kalmadı elbette.
Sabah muharriri Okan Müderrisoğlu kınamakla kalmadı. İngiliz The Economist ile bizim TÜSİAD ortasında o denli bir ilişki keşfetti ki zannedersiniz iki terör örgütü Erdoğan’ı devirmek için el ele vermiş.
Üsluplar birebirmiş.
Her iki odak da esasen “Bu hükümet ve cumhurbaşkanından rahatsızız ve istemiyoruz” diyormuş. Açıktan söylenmese de ima ediliyor; Erdoğan’ı devirmek için harekete geçmiş.
Saray’dan bakınca o denli görünüyor olabilir.
Ama Sabah müellifi orada durmuyor, sıkıntıyı diğer bir boyuta taşıyor:
“Bakınız… Dı Ekonomist’teki sipariş yazının içeriği ile TÜSİAD Genel Konseyi’nde sarf edilen kelamların birbiri ile örtüşmesi sürpriz değil. Birileri “Tesadüf olabilir” dese de burada odak noktası “zihniyettir!” Bu, “Hak ile batılın mücadelesi!”. Türkiye deyince akıllarına bir isim, bir de özel olarak ürettikleri o karanlık kavram geliyor… “Tayyip Erdoğan” ve “Diktatör/lük!”
“HAK İLE BATILIN MÜCADELESİ” derken… Gaye açık: Erdoğan rejimi ve siyasetini bir “DAVA” olarak sunmak.
Son Haçlı Seferi’nin karşısındaki başkan olarak zihinlere nakşetmek.
Dolayısıyla yapılan her türlü yanlışın “dava uğruna” yapıldığı algısını pekiştirmek.
Erdoğan’ın içinden geldiği ve bugün bayraktarlığını yaptığı İslamcı camiayı içerden tanıyan Levent Gültekin geçenlerde YouTube kanalında bunu çok net anlattı:
“Erdoğan ve etrafındakiler ‘eğer bir devir daha iktidarda olmazsak bütün kazanımlarımızı kaybederiz’ diyor. Yani dava için her şeyi yapmalıyız görüşü hiç saklanmadan lisana getiriliyor.”
Bu telaffuzun ve icraatın sonucu şu: Erdoğan rejimine karşı çıkmak “İslam’a karşı olmak..” Batılın yanında yer almak demektir!
Bu strateji içerde ne kadar meblağ, bilmiyorum.
Ama dünyada ve bilhassa bölgemizde Türkiye’yi yalnızlaştırdığı açık.
ABD- Rusya ortasındaki barış masasında yokuz.
Avrupa masalarında yokuz.
Dünyada iktisattan spora neredeyse hiçbir alanda 1. ligde yokuz.
Neticede içimize kapanıyoruz. TÜİK anketine bakılırsa memnunluğu da kaybetmişiz. Dünyanın en öfkeli ülkeleri ortasında sayılırken artık resmi sayılarla bile memnunluk nedir unutmuşuz.
Mutsuzluğunuza katkıda bulunmak üzere olmasın ancak..
Günün köpüğünü alırken kayda geçirmeden olmaz:
* Erdoğan Suudi Arabistan’daki masaya davet edilmeyince Zelensky’yi Ankara’ya davet etti. “Trump’a karşı omuz omuza” diyecekler herhalde. Nasıl olacaksa!
* Kuzeyimizde barışı konuşurken içerdeki “barış süreci” güya buhar olmuş üzere. Artık DEM de sükunetini bozdu. Açıklamaların tonu sertleşti.
* Derken sahneye HÜDA PAR çıktı.Diyarbakır’da düzenlediği çalıştayda “Anayasa’dan Türklük çıkartılsın. Ulusçu / ulusalcı ideolojiden vazgeçilsin” talebinde bulundu.
* Saray eşrafı The Economist’e en ağır tarifeden yüklenirken, Ramazan öncesi her şey el yakıyor.. Hele dolar, aldı başını gidiyor. 1 yıl içinde 31.35 tl’den bugün itibariyle 36.27 tl’ye çıktı. Etiketler de artık günlük değişir oldu.
Gelelim başlığımıza:
Benim seçimim şöyle:
“KÖTÜLERE KARŞI OMUZ OMUZA”