Ayşenur Arslan Günün Köpüğü’nde yazdı: Silivri soğuk… Ankara sıcak…

Dünya medyasının SON DAKİKA diye geçtiği olay şöyle gerçekleşti:

“Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Abdulkadir Uraloğlu, Fas’ta düzenlenen Global Yol Güvenliği Konferansı’nda katıldığı “Bakanlar Oturumu”ndaki konuşmasının akabinde, kelam alan İsrail Ulaştırma ve Yol Güvenliği Bakanı Miri Regev’i protesto ederek salondan ayrıldı.”

Bakan Uraloğlu böylelikle, tam da AKP kurultayı sonrası vazifeden alınacağı tezlerine set çekti. İktidara yönelik “Gazze sessizliği” suçlamalarını da berhava etti. Yaaaaa!!!

Uraloğlu’nun içi rahatlamıştır herhalde. Fakat öteki bakanlardan il-ilçe teşkilatı yöneticilerine, herkesin yüreği pır pır. Ankara kulisleri cayır cayır yanıyor.

Gözler şu iki sorunda:

* Bahçeli’nin sıhhat durumu vazifesine devam etmesine imkan verecek mi? Yoksa daha şimdiden “yerine gelecek ismi aramaya” mı başladılar?

* Bahçeli’nin yokluğunda İmralı süreci nasıl etkilenecek?

Sondan başlayalım. Erdoğan’n hali DEM’in “anlamama çabasına” karşın açıktı. “İstemem yan cebime koy taktiği” diye yorumlasak uyar mı, bilmem. Lakin sonuçta bir yandan kösteklemedi.. Bir yandan vazifeden almalarla, kayyumlarla limitini ortaya koydu. Limit, bugün gelen bir haberle netleşti. AKP’nin hafta sonundaki Ankara kongresi için DEM’e davet gitmemişti.

Seçimlere girme müsaade ve yeterliliğine sahip, Meclis’te temsil edilen bir parti her zamanki üzere dışlanıyordu.

Buna karşın barış umudunu koruma eden kimi yorumcular “dışardan gelen” bir haberi hatırlatıyordu:

“Şam’daki Ahmet Şara idaresi PKK/YPG’ye temelde iki kıymetli kural ileri sürmüştü: 1. İçinizdeki PKK’lıları Irak’a geri yollayın; 2. YPG bir bütün olarak Suriye ordusuna güya ordu içinde başka bir ordu üzere katılamaz, silahları bırakın, içinizden isteyenler Suriye ordusuna katılsın. Artık bu iki koşulun birden yerine getirildiği izlenimi doğmuş durumda. Şayet böyleyse, Türkiye açısından bir büyük kanlı sorun neredeyse tek kurşun atmadan sonuçlanmış, Suriye’de oluşmakta olan PKK devleti resen yok olmuş oluyor.”

Kuşkusuz çok olumlu, hatta tarihi bir tablo. Lakin akla şu sorular takılmıyor değil: Kandil bu gelişmenin neresinde nasıl bir rol oynayacak? İktidarın ısrarla anlamazdan geldiği bir problem, “Öcalan üzerindeki tecridin kaldırılması” nasıl çözümlenecek?

Öyle ya, DEM seçmeni için bilhassa Öcalan çok hassas bir mevzu.

Ayrıca, başta Suudi Arabistan, ABD ve bölge ülkelerin mekik diplomasisi ile YPG’nin Suriye merkezi idare çatısı altında toplanması neye alamettir.. İlerde başka bir sorun kaynağı olur mu, göreceğiz.

Ankara Bahçeli’nin sıhhat durumuyla ve iktidarın Trump kasvetiyle ısınırken, Silivri, Saray trollerinin her fırsatta lisana getirdiği üzere, çok soğuk.

19 Şubat.. Yani bugün, taraflardan değerli bir haber bekleniyordu.

Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ’ın “tutukluluk incelemesi” yapılacaktı. Bu inceleme sonunda, dünyanın Kuzey Kore falan üzere birkaç ülkesi dışında tarihe karışan bir suçlama ile.. Cumhurbaşkanına hakaretten tutuklu olan Özdağ’ın özgür bırakılması bekleniyordu.

Ne oldu peki?

Ne olduğunu partisi şöyle duyurdu:

“Tutukluluk İncelemesi’nin 19 Şubat 2025 günü yapılacağının müdafilere bildirilmesine ve bir kısım müdafinin Ankara’dan gelerek incelemeye katılacaklarını tabir etmesine karşın, haber verilmeden, adeta kaçırılırcasına, ‘Tutukluluk İncelemesi’ bildirilen tarihten bir gün evvel yani 18 Şubat 2025 günü yapılmış İstanbul 10. Sulh Ceza Hakimliği tarafından, müdafisiz formda SEGBİS sistemi ile sözü alınan Genel Liderimizin tutukluluk halinin devamına karar verilmiştir.”

Silivri’den gelen tuhaf haberler bununla kalmadı. Neden tutuklu olduğunu pek anlayamadığımız menajer Ayşe Barım evvel tutuksuz yargılanmak üzere tahliye edildi.. Lakin İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı itirazda bulundu. Bunun üzerine Ayşe Barım, daha kapıdan bile çıkamadan -tıpkı Osman Kavala gibi- yine tutuklandı.

Bu kadar mı!

Hayır!

HSK Birinci Dairesi, tahliye kararı veren hakim hakkında inceleme ve soruşturma başlattı.

Düşünün.. AKP’nin gerisinde durduğu hangi davada, hangi hakim Saray beklentisinin aksine bir karara yürek edebilir.

Eğer karar tümüyle hukuksal bir çerçevede verilmişse, o vakit da soru şu: Bir tahliye kararı, nasıl olur da bir günde incelenip kıymetlendirilerek hakim için soruşturma evrakı açılabilir!

Yanıtı boşverin.. Ümit Özdağ’ın başına gelen, alarm zilleri çaldırıyor. Hakikaten; nasıl tutukluluk incelemesi üzere son derece kritik bir sıkıntıda “YARGILAMA YORDAMI YOK SAYILABİLİYOR?”

Üstelik daha turbun büyüğünü heybede çıkartmadılar.

Ne olduğunu varsayım etmek güç değil. Zati Saray’dan duyum almakla meşhur Abdülkadir Selvi bugün açık açı yazıverdi:

“Şaibeli kurultay tezi üzerine başlayan yargı süreci derinleşerek devam ediyor. Bu işin sonunda CHP kurultayı iptal edilebilir. Yine harika bir kurultay gündeme gelebilir.”

Neye dayanarak yazıyor bunu Selvi?

“CHP kurultayına ait tezler önemli. Özgür Özel, ‘bu iş darbe girişimidir’ diye yargıdan kaçamaz. CHP İzmir delegesi Hatip Karaaslan savcılığa verdiği sözünde, kurultay için geldiği Ankara’da, Radisson isimli otelde M.K ile yaptığı görüşmeyi anlatıyor. M.K’nın, “Ben 1 milyon Türk lirası alacağım. Ayrıyeten 6 tane kurultay delegesi bana bağlı. Onların her biri için de farklı başka üç yüz bin Türk lirası alacağım” dediğini argüman ediyor.”

Müthiş bir sav, değil mi!

Peki desteği, dokümanı var mı!

İlahi, siz de çok alemsiniz!

Abdülkadir Selvi sorunuza yapıştırıveriyor karşılığı:

“Ünlü Civangate davasında iş insanı Selim Edes, Emlak Bank Genel Müdürü Engin Civan’a “Rüşvetin dokümanı olur mu p…venk” demişti. O nedenle para karşılığı oy kullandığı argüman edilenler mahkemede bunları reddedebilirler. Fakat tezler öbür kanıtlarla ispatlanırsa CHP kurultayının iptaline karar verilebilir.”

Ne anladık biz bu yazıdan?

Rüşvetin evrakı yokmuş. Şimdi belgede öbür kanıt de bulunmuyormuş. Yeniden de CHP kurultayına ait argümanlar çok ciddiymiş.

İktidarın Türkiye’yi getirdiği yerde “olmaz olmaz.”

Hatta daha fazlasına bile şahit olabiliriz. “Fazlasını” CHP eski milletvekili Barış Yarkadaş dün akşam TV’de dillendirdi.

Yerel seçimlerin iptal edilebileceğini sav etti.

Dedim ya, bu ülkede artık her şey mümkün. Hem de (güya) hukuk yoluyla!!

Günün köpüğünü alırken hatırlatalım: Dolar 36.30 TL’yi de aştı. Yürümeye devam ediyor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir